در روز بیستم فوریه 2014 یک پناه جوی 49 ساله ایرانی در شهر “توبینگن-Tübingen” در ایالت بادن-وِتنبرگ” در جنوب آلمان در اعتراض به طولانی شدن مدت رسیدگی به وضعیت پناهندگی اش اقدام به خودسوزی در مرکز این شهر نمود. وی کمی بعد از انتقال به بیمارستان فوت کرد.
در اطلاعیه پلیس آمده که او در ساعت 11.48 دقیقه در مرکز شهر توبینگن با ریختن بنزین بر روی خود اقدام به خود سوزی کرده است. نه در اطلاعیه پلیس و نه در خبرهای کوتاه دیگری که در چند روزنامه محلی که به صورت یکسان منتشر گشته، اشاره ای به پناه جو بودن این فرد و انگیزه او برای به خودسوزی نشده است.
اسم این فرد نیز اعلام نشده است. به این ترتیب مرگ دلخراش او با سکوت و بی خبری تقریبا مطلق همراه شده است.
بر اساس یک ایمیل رسیده به سایت انتگراسیون، این مرد ایرانی، پناه جو بوده و اقدام او در اعتراض به بلاتکلیفی طولانی و نامشخص بودن وضعیت پناهندگی اش بوده است.
این چندمین بار است که پناه جویان ایرانی در آلمان در اعتراض به وضعیتی که در آن به سر می برند، اقدام به خودکشی می کنند. ایالت های جنوبی در آلمان و اکثر مناطقی که شهرداری آنها توسط احزاب محافظه کار اداره می شود سعی می کنند با ایجاد شرایط نامساعد برای پناه جویان آنها را زیرفشار بگذارند. این سیاست دو هدف را تعقیب می کند؛ اول: پناه جویان را مجبور به بازگشت به کشورشان نمایند. دوم: کاری کنند که آوازه ی شرایط خراب پناه جویان به دیگران رسیده و به این ترتیب از ورود پناه جویان جدید جلوگیری شود.
بلاتکلیفی، نامشخص بودن آینده، بیکاری و شرایط سخت مالی عملا پناه جویان را به انزوا کشانده و آنها را دچار افسردگی می نماید. طولانی شدن این وضعیت، عدم آشنائی به زبان آلمانی و عدم دسترسی به مراکز مشاوره روحی- اجتماعی و پرت افتادگی و دوری از خانواده از دیگر عواملی هستند که این شرایط را تشدید کرده و برخی از پناه جویان را به نقطه عجز و استیصال رسانده به نحوی که خودکشی آرام یا اعتراضی را تنها راه خلاصی از این وضعیت می بینند. (به نمونه هائی که در زیر آورده شده توجه کنید)
دولت آلمان، اداره امور مهاجرت و پناهندگی و شهرداری ها در قبال ایجاد این وضعیت مسئولیت دارند. یکی از انتقاد های مهم سازمان های حقوق بشری و مدافع پناه جویان به دولت آلمان نیز تاکید بر همین مسئله است که باید رسیدگی به پرونده های پناه جویان سرعت یافته و اقداماتی در نظر گرفته شود تا پناه جویان دچار افسردگی و ناراحتی های روحی نشوند.
متاسفانه دولت آلمان و دولت های ایالتی، بویژه در جنوب آلمان به این انتقادها بی توجهی کرده و به همین خاطر است که پیوسته شاهد اخبار مربوط به حرکت های اعتراضی پناه جویان یا اقداماتی نظیر خودکشی آنان می باشیم.
گزارش از: حنیف حیدرنژاد