ما پناهندگان سیاسی مقیم کشور ترکیه فراموش شده ایم .با آنکه سالها و مدتی مدید از قبولی پرونده پناهندگی مان در کمیساریای سازمان ملل میگذرد اما بر حسب تصمیم UNHCR ترکیه و عدم پذیرش کشورهای آمریکا، استرالیا، کانادا همچنان مورد تبعیض و بی مهری قرار می گیریم .
متاسفانه بی تفاوتی و اهمیت ندادن کشورهای اروپایی نیز در قبال پناهندگان سیاسی در ترکیه هر ساله پررنگ تر میشود ! با اینکه تمامی این کشورها در بررسی وضعیت حقوق بشر درایران اذعان دارند که عدم رعایت حقوق بشر در ایران گسترده تر شده و به نقض آن در سازمان ملل رای مثبت داده اند اما بر قربانیان اصلی نقض حقوق بشر چشم می بندند .! سوابق و شواهد بسیاری است که کشور ترکیه هیچگاه برای پناهنده سیاسی جایگاه امنی نبوده است . چند ماه پیش بود که جمال حسینی (اسفندیاربهارمس) سردبیرخبرگزاری هرانا و فعال حقوق بشر در سایه دولت تدبیر و اعتدال روحانی در دفتر کارش به قتل رسید ودر سال 2013 دو جوان پناهنده به نام های علی موسوی و جواد غفران به طرز مشکوکی جان خود را از دست دادند .
ما پناهندگا ن سیاسی ایرانی مقیم ترکیه گرچه به دلیل عدم امنیت، تحت تعقیب بودن و خطر از دست دادن جان هستی و کاشانه خود را از دست داده ایم و به این کشور گریخته ایم اما هنوز دل در گرو وطن داریم. آرزوی ما شکست این زمستان ارتجاعی و رویش بهار نو و دلنشین است تا به وطن و خانه اصلی خود باز گردیم. در اوضاع کنونی که از وطن رانده شده ایم و درب کشورهای دیگر با بی مهری فراوان به روی ما بسته است می بایستی که چشم جهانیان و مردان و زنانی را که با قلم نواحی درد را پدیدار می کنند را به روی خود باز کنیم. سال گذشته تعدای از هموطنان کرد ما که پس از سالها انتظار وبلاتکلیفی به ستوه آمده بودند برای احقاق حقوق انسانی خود اعتراض و تحصن هایی مقابل دفتر کمیساریای سازمان ملل آنکارا انجام دادند که با وعده های دروغین وکلای کمیساریای سازمان ملل ترکیه بی نتیجه ماند و گشایش و بهبودی در رسیدگی به وضعیت پرونده پناهندگان درانتظار تعیین کشور حاصل نگردید و متاسفانه تراژدی انتظاربی پایان بدون کار و شغل و امرار معاش و تامینات اجتماعی همچنان ادامه دارد .
ما پناهندگان سیاسی ایرانی مقیم در ترکیه از هر تیره و نژادی و با هر تفکر و نحله سیاسی که بدون کشور و در انتظار انتقال به یک کشور هستیم و مورد تبعیض و بی مهری قرار گرفته ایم قصد داریم که با یک اجتماع قدرتمند و اشتراک نظر در این مورد که حق انسانی ما رعایت گردد تحصن اعتراضی خود را مقابل دفتر کمیساریای سازمان ملل واقع در انکارا را سازماندهی کنیم بدین خاطر از تمامی پناهندگان سیاسی ایرانی ساکن در اقصی نقاط ترکیه میخواهیم که برای احقاق حق خود به ما بپیوندد وبرای تبادل نظر و هرچه ایده آلتر برگزاری این تحصن اعتراضی به عضویت صفحه فسیبوکی کمپین پناهندگان سیاسی ایرانی درانتظار تعیین کشور مقیم ترکیه در آیند.
https://www.facebook.com/groups/672673456163769
همچنین از دوستان، شخصیت ها، و فعالان حقوق بشری، نهادها و سازمان های مدافع حقوق بشری، رسانه های گروهی، خبرگزاری ها، تلویزیون ها، و تمامی خبرنگاران و فعالان رسانه ای تقاضای یاری و همراهی در امر خبر رسانی داریم.
شماره تماس جهت هماهنگی: 05395085205
صدای من با صدای تو آشناست
من درد مشترکم، مرا فریاد کن.