گفتگوی شهرزادنیوز با سه تن از فعالین سیاسی ایرانی در برلین در مورد حادثه‌ی دهم دسامبر2010 در برابر سفارت رژیم جمهوری اسلامی در برلین
برلین امسال در روز جهانی حقوق بشر چهره‌ی خشونت دید، چراکه عوامل سفارت جمهوری اسلامی کوشیدند تا صدای اعتراض ایرانیان را جلوی سفارت خاموش سازند و آزادی آنان را حتی در خارج از ایران نیز سلب کنند. روز 10 دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، هرساله نیروهای اپوزیسیون ایرانی در شهرهای مختلف جهان گرد هم می‌آیند و ندای اعتراض خود را به سرکوب حقوق بشر در ایران به گوش جهانیان می‌رسانند.
هشت نفر زخمی از اپوزیسیون ایرانی در یک گردهمایی آرام و دمکراتیک در جلوی سفارت ایران در برلین جنجالی در این شهر آفریده و در همین رابطه شهرزادنیوز با سه تن از برگزارکنندگان این گردهمایی، حمید نوذری، میلا مسافر و هوشنگ دیناوند به گفتگو نشسته است.
شعارها
میلا مسافر، هوشنگ دیناوند و حمید نوذری گردهمایی را اینگونه به تصویر می‌کشند که میتینگ از ساعت 2 با تعداد 80 تا 100 نفر شروع می‌شود و به مراحل پایانی خود نزدیک می‌گردد. از آنجا که هوا بسیار سرد است و تظاهرکنندگان می‌لرزند، از مسن‌ترها و دوستانی که با بچه آمده‌اند، خواهش می‌شود که زودتر بروند.
در اواخر این گردهمایی آرام یکباره مسئول پلیس تظاهرات که خلاف دیگران نه لباس سبز، بلکه لباس آبی به تن دارد از سفارت بیرون می‌آید و به هوشنگ دیناوند می‌گوید که یک نفر از سفارت شکایت کرده و گفته شعار “سرنگون باد جمهوری اسلامی” باید برداشته شود.
هوشنگ دیناوند این گردهمایی را نزد پلیس ثبت کرده و پلیس نیز پیش از میتینگ تمام شعارها را کنترل کرده و هیچ اشکالی در آن ندیده است. اما حال پلیس به او می‌گوید که در سفارت به این شعار اعتراض کرده‌اند و این یک بی‌احترامی به سفارت است.
دیناوند در پاسخ می‌گوید: “این شعاری است که ما سی سال است می‌آوریم و حق طبیعی ماست که از حق آزادی بیانمان استفاده کنیم. اینجا سفارت جمهوری اسلامی مرز آزادی بیان را برای شما تعیین می‌کند و این کاری که شما می‌کنید نادرست است و با قانون اساسی آلمان و حقوق بشر هم‌خوانی ندارد.”
پلیس اما تأکید می‌کند که به این شعار از سوی سفارت شکایت شده و آنان باید این شعار را بردارند و پلاکارد را به عنوان مدرک برای این شکایت به پلیس بدهند. اما تظاهرکنندگان این شعار را حق خود می‌دانند و حاضر نمی‌شوند پلاکارد را پایین بیاورند و مقاومت می‌کنند و پلیس برای پایین کشیدن پلاکارد با آنان درگیر می‌شود.
واکنش پلیس
حکایت برگزارکنندگان از درگیری دوباره‌ی پلیس با تظاهرکنندگان چنین است که حوالی ساعت سه‌ونیم که حدود سی تن از تظاهرکنندگان، گردهمایی را ترک کرده و به سوی مترو می‌روند، پلیس جلوی آنان را می‌گیرد و با این بهانه که برخی از تظاهرکنندگان در برابر پلیس مقاومت غیرقانونی کرده‌اند، تصمیم به شناسایی هویت و دستگیری سه نفر می‌کند.
پلیس که با مقاومت و داد و فریاد تظاهرکنندگان مواجه می‌شود، با سگ به آنان حمله می‌کند. در این میان چند نفر زخمی می‌شوند و چند نفری نیز دستگیر که پس از نیمه‌شب آزاد می‌گردند.
جنجال در رسانه‌های برلین
حمید نوذری از جنجال رسانه‌ها در برلین و نیز نامه‌های اعتراضی رئیس جامعه‌ی حقوق بشر و نمایندگان پارلمان برلین می‌گوید. از سوی دیگر میلا مسافر و هوشنگ دیناوند از پلیس شکایت می‌کنند و در روز پنج‌شنبه 16 دسامبر در ملاقاتی با سناتور کورتینگ، این سناتور سرکوب پلیس را اشتباهی بزرگ می‌خواند و از آنان پوزش می‌طلبد. سناتور کورتینگ تأکید می‌کند که رئیس پلیس نیز این اشتباه را پذیرفته است.
برگزارکنندگان تصریح کردند که این سرکوب پلیس را از نظر حقوقی دنبال خواهند کرد و امیدوارند که به این مسئله در ماه ژانویه در پارلمان رسیدگی شود تا “ما دفعه‌ی دیگر شاهد چنین واقعه‌ای نباشیم.”
وضعیت زخمیان
در فیلمی که از این واقعه تهیه شده، می‌توان دید که سهیلا مسافر چنان از سوی پلیس روی برف‌ها پرت می‌شود که لحظاتی بی‌هوش با چهره‌ای فرورفته در برف بی‌حرکت برجای می‌ماند. او را با آمبولانس به بیمارستان می‌برند و پزشک تشخیص می‌دهد که شکاف مویی در مهره‌ی ستون فقرات او بوجود آمده است.
از سوی دیگر تظاهرکننده‌ای که دماغش شکسته از نظر روحی بیمار گشته و اکنون بستری است. وی پیش از این سه ماه را در زندان دیپورت گذرانده بود و همواره وحشت داشت که مبادا او را به ایران پس بفرستند. او هنوز بر ترس‌هایش غلبه نکرده، چنین واقعه‌ای برایش پیش آمده است.
شش نفر دیگر هم دست و پا و زیر چشمشان آسیب می‌بیند که بستری نمی‌شوند.
دلیل حمله‌ی پلیس
هوشنگ دیناوند یکی از مشکلات برخورد پلیس را پلیس منطقه‌ای می‌بیند که سفارت در آن قرار دارد. وی می‌گوید: “ما در جاهای مختلف شهر هیچگاه مشکلی با پلیس نداشته‌ایم و حتی آنان با ما هم‌دردی نیز می‌کنند. اما در این منطقه ما در سالگرد 22 بهمن نیز مشکل داشتیم که به بهانه‌ی جهت بلندگو، بلندگو را شکستند و ماشین ما را بردند.”
میلا مسافر: “به هر حال یک فشار سیاسی از سوی جمهوری اسلامی بر ما هست. رابطه‌ی اقتصادی هم نقش بازی می‌کند. در کنار مسئله‌ی آزادی دو خبرنگار آلمانی که در ایران زندانی‌اند.”
حمید نوذری: “یک مقدار مسئله‌ی سیاسی می‌تواند پشت جریان باشد. من فکر می‌کنم که سفارت جمهوری اسلامی سعی می‌کند با کمک وکلایش آزادی بیان ما را محدود کند. بویژه که حرکات ما در برلین چه کوچک و چه بزرگ عکس‌العمل نسبتاً خوبی در رسانه‌ها دارد و این موجب آزردگی سفارت می‌شود.”